به نقل از «تسنیم»

ظهور کرامات از ضریح امام رضا (ع) در بیان آیت الله بهجت(ره)

تاریخ انتشار: ۱۱ خرداد ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۷۸۸۰۰۴۷

آیت الله بهجت(ره) می‌فرمود: کرامات از ضریح امام رضا (ع) بیشتر از ضریح امام حسین (ع) ظاهر می‌شود، بنابراین ایرانی‌ها باید نعمت حرم امام رضا (ع) را که زیارت آن برایشان فراهم است، مغتنم بشمارند. - اخبار فرهنگی -

به گزارش خبرگزاری تسنیم، بسیارند افرادی که با توسل به امام رضا (ع) و یا زیارت آن حضرت از دور یا نزدیک، حاجت‌روا شده و گره از مشکلاتشان برداشته شده است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

کرامات بسیار و فراوان که از ناحیه حرم مطهر و ضریح مقدس امام هشتم ما آشکار شده بر کسی پوشیده نیست. چراکه همه ما مهربانی و رأفت امام رئوف خود را دیده و حس کرده‌ایم. محبتی که ما ایرانی‌ها نسبت به مقام امام رضا (ع) داریم و انس و الفتی که با آن حرم مطهر برقرار می‌کنیم، هم گره از نیازهای ما باز کرده و هم مهر اهل بیت علیهم السلام را در دل‌هایمان قوی‌تر کرده است.

خبرگزاری تسنیم به بخش‌هایی از سخنان آیت‌الله العظمی محمدتقی بهجت رحمه الله علیه در خصوص منزلت امام رضا علیه السلام و کرامات آن حضرت پرداخته است. لازم به توضیح است که سخنان این عالم وارسته و مرجع بزرگ شیعیان جهان، به تأیید دفتر معظم له رسیده است.

نعمت وجود حرم امام رضا علیه السلام در ایران

حرم مطهر حضرت امام رضا علیه السلام نعمت بزرگ و گران‌قدری است که در اختیار ایرانی‌هاست، عظمتش را خدا می‌داند. به حدى که امام جواد علیه السلام می‌فرماید: «زیارة أبى أفضل من زیارة الحسین علیه السلام لأن الحسین علیه السلام یزوره العامة و الخاصة و أبى لا یزوره الا الخاصة؛ زیارت پدرم [امام رضا علیه السلام] از زیارت امام حسین علیه السلام افضل است، زیرا امام حسین علیه السلام را عامه و خاصه زیارت می‌کنند، ولى پدرم را جز خاصه [شیعیان دوازده‌امامی] زیارت نمی‌کنند.»

لذا کرامات از ضریح آن حضرت بیشتر از ضریح امام حسین علیه السلام ظاهر می‌شود. بنابراین، ایرانی‌ها باید نعمت حرم حضرت امام رضا علیه السلام را که زیارت آن برایشان فراهم است، مغتنم بشمارند.

وجه تسمیه امام رضا (ع) به "عالم آل محمد(ع)" درگفتگو با آیت‌الله تحریری

 

حضرت رضا به پیشواز او می‌رود!

سید یونس اردبیلى رحمه الله نیز در میان ما بود، ولى هیچ اضطرابى نداشت و با آرامش خاطر مشغول مطالعه کتاب جواهر بود. در این هنگام یکى از سادات حاضر در مجلس فرمود: من در مشهد بودم، شبى خواب دیدم که حضرت رضا علیه السلام به پیشواز شخصى می‌آید، خیال کردم براى بنده است. صبح دیدم که جنازه مرحوم سید یونس رحمه الله را به صحن آوردند و از همان درى که امام علیه السلام به پیشواز می‌رفتند، وارد کردند.

اینجا خیابان امام رضاست؛ قطار ‌موکب‌ها برای پذیرایی از زائران و مجاوران‌‌ + فیلم

 

اتحاد و ارتباط اهل بیت علیهم السلام

شخصى در مشهد کنار من آمد و گفت: دیشب در حرم امام رضا علیه السلام پنج کرامت از حضرت مشاهده کردم.

هم‌چنین عجیب این‌که امسال شنیدم: دو نفر که هر دو عرب و از معاودین مقیم مشهد که به بیمارى سخت مبتلا بودند، جداگانه براى شفا و قضاى حاجت خویش به امام رضا علیه السلام متوسل شده‌اند و هر دو گفته‌اند: همان شب توسل در خواب حضرت معصومه علیها السلام را دیدیم که فرمود: حضرت رضا علیه السلام فرمودند: حاجت شما برآورده شده است. و به یکى از آن‌ها که کنار سرش به عمل جراحى احتیاج داشته، فرمود: دیگر احتیاج به عمل ندارى. و به دیگرى فرمود: خیلى گریه کردى، زیاد گریه نکنید؛ زیرا حضرت از گریه شما زوار و دوستان متأذى و متأثر می‌شود.

از اینجا استفاده می‌شود که حضرت رضا و حضرت معصومه علیهماالسلام با هم اتحاد و اتصال دارند، بلکه همه نور واحدند. لذا انسان به هر کدام که متوسل شود، از دیگرى جواب می‌گیرد، البته مصححى در کار هست. هم چنان که از حضرت رسول صلی‌الله علیه و آله و سلم حاجت خواسته‌اند و ایشان به حضرت امیر علیه السلام و آن حضرت به امام حسن تا امام زمان عجل الله تعالى فرجه الشریف حواله داده‌اند؛ زیرا مجرى امور در این زمان، آن حضرت است.

حاجت برآورده در اولین زیارت امام رضا علیه السلام

سؤال: می‌شود هر کس در سفر اول زیارت حضرت امام رضا علیه السلام حاجتی داشته باشد، آن حضرت آن حاجت را برمی‌آورد، آیا این حرف درست است؟

جواب: چنین معروف است، ولی در هر سفر بلکه در همه جا و همیشه آن حضرت حوائج را برآورده می‌کند، بلکه امامزاده‌های آن‌ها سفره‌های رحمت‌اند و چه‌بسا نسخه دردهای ظاهری و باطنی ما به دست یکی از آن‌ها باشد. خود را از زیارت مشاهد آن‌ها محروم نکنیم.

تهیه و تنظیم: مریم مرتضوی

انتهای پیام/

 

منبع: تسنیم

کلیدواژه: اهل بیت علیهم السلام امام حسین ع حرم امام رضا ع امام رضا ع آیت الله بهجت ره امام رضا علیه السلام حسین علیه السلام ضریح امام امام رضا ع امام حسین ایرانی ها حضرت رضا آیت الله آن حضرت حسین ع

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.tasnimnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «تسنیم» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۸۸۰۰۴۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

چرا مصیبت اباعبدالله بر آسمان‌ها سنگین است؟

شهادت امام حسین علیه‌السلام در کنار اینکه برای مسلمانان مصیبت بزرگی محسوب می‌شود، برای اهل آسمان نیز سنگین و گران است. اهل آسمان‌ها شامل ملائک و موجودات ذی‌شعور و بلکه تمام مخلوقاتی می‌شود که جنبۀ عوالمی دارند.

 به گزارش گروه فرهنگی خبرگزاری دانشجو، در فرازی از زیارت عاشورا خطاب به امام حسین علیه‌السلام می‌گوییم مصیبتی که بر ما و بر اهل آسمان‌ها وارد شد بسیار بزرگ و سنگین بود «یَا أَبا عَبْدِاللّٰهِ، لَقَدْ عَظُمَتِ الرَّزِیَّةُ وَجَلَّتْ وَ عَظُمَتِ الْمُصِیبَةُ بِکَ عَلَیْنا وَ عَلَىٰ جَمِیعِ أَهْلِ الْإِسْلامِ، وَ جَلَّتْ وَ عَظُمَتْ مُصِیبَتُکَ فِی السَّمَاوَاتِ عَلَىٰ جَمِیعِ أَهْلِ السَّمَاوَاتِ؛ ای اباعبدالله، هرآینه عزایت بزرگ و سنگین شد و مصیبت تو بر ما و بر همه اهل اسلام بس دشوار و طاقت‌فرسا شد و مصیبتت در آسمان‌ها بر همه اهل آسمان سنگین و دشوار و طاقت‌فرسا شد.

در این فراز از زیارتنامه امام حسین علیه‌السلام را خطاب قرار می‌دهیم و این، معرفت کوچکی نیست بلکه نشان‌دهندۀ آن است که ما با امامی حیّ و زنده سخن می‌گوییم به گونه‌ای که گویی در پیش روی ما قرار دارند.

بعد در ادامه، از عظمت رزایا و عظمت مصیبت وارده بر امام سخن می‌گوییم و ابراز تأسف می‌کنیم. رزیه به معنای تعزیت، پیشامدناگوار و بزرگ و جمع آن رزایا است. اما سؤال اینجاست که چرا مصیبت امام حسین علیه‌السلام باید برای ما و اهل آسمان‌ها عظمت و جلالت دارد؟

شاید پاسخ این سؤال در عظمت جایگاه امام حسین علیه‌السلام نهفته باشد؛ چرا که ویژگى این حادثه آن است که در این ماجرا، نه فقط یک انسان مؤمن وحق طلب، بلکه امامى معصوم و پنجمین فرد از اصحاب کساء و فرزند امیرالمؤمنین علیه‌السلام و فاطمه زهرا علیها السلام و نوۀ رسول خدا صلى الله علیه و آله، به دست مردمى که خود را از امّت پیامبر مى دانستند، به گونه اى دردناک و بى سابقه به شهادت رسید. به یقین کشتن مردى که حجّت خدا بر روى زمین و امام عصر خویش است و براى مبارزه با ظلم و ستم به پا خاسته، آن هم به آن شیوه بسیار ناجوانمردانه، گناه سنگینى است که نمى توان از کنار آن به سادگى گذشت (عاشورا؛ ریشه‌ها، انگیزه ها، رویدادها، پیامدها سعید داودی، مهدی رستم نژاد)

از این جهت است که وقتی آن عالم یهودی در مجلس یزید و پس از خطبۀ امام سجاد علیه‌السلام از ماجرا مطلع می‌شود، در مقام توبیخ رو به یزیدیان می‌گوید سبحان الله؛ این پسر دختر پیامبرتان است که او را کشته‌اید؛ رفتار شما پس از او با فرزندانش چه بد است! به خدا قسم اگر پیامبر ما موسی بن عمران فرزندی از خود در میان ما به یادگار می‌گذاشت، گمان دارم که پس از خداوند او را می‌پرستیدیم. پیامبر شما دیروز از میان شما رفت و شما امروز به فرزندش حمله بردید و او را کشتید؟! شما چه بد امتی هستید.

مصیبت شهادت امام حسین علیه‌السلام در کنار اینکه برای مسلمانان مصیبت بزرگی محسوب می‌شود، برای اهل آسمان نیز سنگین و گران است. اهل آسمان‌ها شامل ملائک و موجودات ذی‌شعور و بلکه تمام مخلوقاتی می‌شود که جنبۀ عوالمی دارند. در روایتی از امام صادق علیه‌السلام می‌خوانیم آسمان بر هیچ احدی تا قبل از قتل یحیی بن زکریا نگریسته بود تا زمانی که امام حسین به قتل رسید و آسمان بر او هم گریست. لَمْ تَبْکِ السَّمَاءِ عَلَى أَحَدٌ قَبْلَ قَتَلَ یَحْیَى بْنِ زَکَرِیَّا حَتَّى قَتَلَ الْحُسَیْنُ ع فَبَکَتْ عَلَیْهِ. (کامل الزیارات، ص77) و یا شهاب حارثى نقل کرده که وى گفت: در رحبه محضر مبارک امیر المؤمنین علیه السلام نشسته بودیم. در این هنگام حسین آمد. پس امیر المؤمنین از خوشحالی چنان خندیدند که دندان‏‌هاى‌شان پیدا شد. سپس با حسرت فرمود: خداوند متعال در قرآن کریمش قومى را یاد کرده و فرموده: فَما بَکَتْ عَلَیْهِمُ السَّماءُ وَ الْأَرْضُ وَ ما کانُوا مُنْظَرِینَ‏. پس نه آسمان برآنان گریست و نه زمین و [ هنگام نزول عذاب هم ] مهلت نیافتند (دخان 9) قسم به کسى که حبّه را شکافته و بنده را آفریده البته این (حسین علیه‌السلام) را خواهند کشت و آسمان و زمین بر او مى‏‌گرید.

این مسئله حاکی از زنده بودن کائنات دارد و این رفتارشان نشان‌دهندۀ آن است که تمام اشیای عالم وابسته به حجت الهی هستند. به این دلیل است که در روایات می‌خوانیم اگر زمین لحظه‌ای از حجت خدا خالی باشد، اهلش را در خود فرو می‌برد؛ لَوْ بَقِیَتِ الْأَرْضُ یَوْماً بِلَا إِمَامٍ مِنَّا، لَسَاخَتْ‏ بِأَهْلِهَا... (قال الباقر (ع) ــ الأصول الستة عشر (ط - دار الحدیث)، ص140)